De werken van Hans Op de Beeck ademen vaak een melancholieke sfeer met spanning. Hiermee is hij verwant aan vooroorlogse neorealisten als Carel Willink en Raoul Hynckes. Net als deze kunstenaars verbeeldt Op de Beeck vaak zogeheten vanitasstillevens. In dit type stilleven staat de vergankelijkheid van het aardse leven centraal. In de zachtgrijze in gips gemaakte installatie zie je traditionele voorwerpen als een schedel en een kaars, maar ook hedendaagse vanitassymbolen zoals een omgevallen koffiebekertje en een mobiele telefoon.
