Ondanks het weer, buien en veel drukte op de weg, zijn we op 28 oktober 2016 toch op tijd voor de koffie met taart rond 11 uur aangekomen bij de Verbeke Foundation in Kemzeke. Tijdens de koffie schoof eigenaar Geert Verbeke al aan om met ons een praatje te beginnen. In zijn inleiding vertelde hij hoe hij tot rust kwam door de kunst bij zijn zeer drukke werkzaamheden als eigenaar van een groot transportbedrijf met veel werknemers.
Doordat hij regelmatig werd gevraagd om grote kunstwerken te verhuizen is hij zich in kunst gaan verdiepen en doordat het bedrijf na jaren weg moest op de plek waar het lag, heeft hij het besluit genomen te stoppen. Alles verkocht en de start van de Verbeke Foundation was daar. Zijn grote voorbeeld was ’Insel Hombroich’, bij Düsseldorf. Hij weigerde met subsidies te werken, hij werkt vanuit de kunstenaars, zij moeten de inspiratiebron zijn. Zijn inkomsten heeft hij uit bedrijfsfeesten en particuliere feesten, waar de mensen tussen de kunst verblijven. Zijn tentoonstellingsruimte – zowel binnen als buiten – wil geen oase van kunst zijn. De presentatie is ongepolijst, levend, on-monumentaal, zoals de wereld buiten de museummuren. Er staan werken van beginnende en gevestigde kunstenaars, Jan Fabre, Koen van Mechelen, Atelier van Lieshout, met een logeerverblijf op het terrein, heel bijzonder!
Tijdens ons bezoek staan de werken van Theo Jansen en Zoro Feigl centraal onder de naam ‘Bewogen beweging’ naar de gelijknamige tentoonstelling in 1961 in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Wij zien de voortbewegende strandbeesten in de grote hal echt bewegen en filmbeelden, foto’s, tekeningen en schetsen die gericht zijn op functie. Van Zoro Feigl de bewegende touwen, kabels en plastic waarbij Zoro zich vooral richt op de fysische functies. Aan het werk van beide kunstenaars ligt veel experimenteren ten grondslag. De ingenieuze kinetische sculpturen zijn hiervan het resultaat.
In het beeldenpark (we troffen goed weer in België) werden we in groepen rondgeleid langs installaties van onder andere Herman de Vries: ‘In memoriam de koeien’, Ronald de Winter: ‘Paarden’, Aeneas: ‘De Dome’, Atelier van Lieshout: ‘CasAnus’, Alan Sonfist: ‘Time capsule’, Zoro Feigl: ‘ Willow’ en vele andere werken. Prominent naast de ingang staat de ‘Containosaurus’ van Denis Oudendijk.
Het was een lange reis terug naar Velp, maar we konden terugkijken op een boeiende excursie. Kortom, een dag die de moeite waard was.
