Door Hetty Slagter
Alles is afgelast, de meesten van ons moeten zo veel mogelijk binnenblijven. Ik ben onder de indruk dat men ‘de oudjes’ onder ons beschermt en koestert. Hou me dan ook heel graag aan de regels, is eigenlijk wel het minste wat ik kan doen.
We hadden natuurlijk veel in petto. Lezingen, excursies, rondleidingen over het bouwterrein. Straks wordt u misschien wel overspoeld met activiteiten omdat iedereen weer naar buiten wil. Ook met het museum waren we in gesprek over de vernieuwingen die we willen invoeren rondom de opening. Op de ALV wilden we u hierover al iets vertellen en polsen hoe u tegenover deze vernieuwingen staat. Jelle Bouwhuis, conservator moderne kunst wilde u iets vertellen over de herinrichting van de tuin, de restauratie van enkele beelden en een nieuw groot kunstwerk. Een kunstwerk dat de identiteit van Museum Arnhem gaat weergeven, van grote afstand en vanuit vele kanten zichtbaar. Mogelijk laat het ook iets van de VVMA, ons vrienden, zien. Graag hadden we hierover met u gedebatteerd. En natuurlijk hadden we heel graag een mooi afscheid voor Ietje georganiseerd. Ineke Klinge wilden we aan u voordragen als haar opvolgster. Maar gelukkig kan dit allemaal vooruit geschoven worden en is onze enige zorg om heelhuids uit deze pandemie te komen.
De medewerkers van MA werken hard door aan de toekomst, wat ook voor hen geen gemakkelijke opgave is. Allemaal thuiswerken is ingewikkeld. Steun ze en laat de moed niet zakken. Zij verdienen een positieve kijk op de toekomst, saamhorigheid, laat ze niet in de steek. Dit laatste geldt natuurlijk ook voor u persoonlijk. Ook voor ons valt het niet altijd mee om met jezelf om te gaan.
Ik wens u goede hoop, en geloof in de toekomst toe.
Het volgende geef ik u graag mee.
Onderdeel daarvan is voor mij een zekere distantie tot de barrage van het dagelijkse nieuws. In een tijd waar het hier en nu alles opslokt en weer laat verdampen, zijn er gelukkig ook tijdloze zaken. De relaties die ons dierbaar zijn. De kunst, muziek en literatuur die het aardse overstijgen. Soms probeer ik even te kijken vanuit het vogelperspectief van de fysica. Die zegt dat de werkelijkheid van nu niets anders is dan een dun plakje van een samenhangend geheel. Net zoals een symfonie van Beethoven meer is dan een opeenvolging van losse noten. Het is ons mensen niet gegeven rechtstreeks de gro-te boog van het leven te zien, maar misschien dat we in deze gedwongen verstilling iets dichter bij de kern van ons bestaan kunnen komen.
Robbert Dijkgraaf is directeur van het Institute for Avan-ced Study in Princeton.
,
Hetty Slagter
