In een maatschappij waarin barsten steeds zichtbaarder worden en een stevige basis niet langer vanzelfsprekend is, hebben breekbaarheid en kwetsbaarheid vele vormen en uitvoeringen. Ongerustheid en zorgen over onze leefomgeving en veiligheid zijn van invloed op de menselijke conditie en weerbaarheid. De tentoonstelling Breekbaar, tot en met 2 februari 2025 te zien in CODA Museum Apeldoorn, neemt beeldende kunst gemaakt van kwetsbare materialen als keramiek, porselein, glas, gips, eierschalen en spiegels als uitgangspunt om te reflecteren op de grote kwesties van onze tijd.
Een aantal kunstenaars in Breekbaar stelt met en in hun werk kritische vragen over politieke spanningen en de ontheemding van mensen, terwijl anderen hun eigen kwetsbaarheid en belevingswereld centraalstellen. Een belangrijke gemene deler is experimenteel en uitdagend materiaalonderzoek waarbij de grenzen opgezocht en verlegd worden en de spanning soms zo hoog oploopt dat het kunstwerk letterlijk kan breken of barsten. Breekbaar toont het werk van Gijs Assmann, Tim Breukers, Koos Buster, Elise ’t Hart, Olivier van Herpt, Hella Jongerius, Susanne Khalil Yusef, Hans van Koolwijk, Vytautas Kumža, Emmie Liebregts, Jelle Mastenbroek, Tilmann Meyer-Faje, Noor Nuyten, Alexandra Phillips, Maria Roosen, Rafaël Rozendaal, Sarah van Sonsbeeck en Geng Xue.
In de tentoonstelling is een gedicht opgenomen van Ellen Deckwitz uit de bundel De steen vreest mij (Nijgh & Van Ditmar, 2011). Deze bundel, te leen in CODA Bibliotheek, volgt een familie die zich langzamerhand terugtrekt uit het bestaan. Het Europees Keramisch Werkcentrum (EKWC) is partner van deze tentoonstelling en gaat op basis van interviews met kunstenaars en docenten in op technieken, werkprocessen en de werkplaats in Oisterwijk.
